10 tabletek

75mg

Substancją czynną zawartą w leku Ranigast PRO jest: 75 mg ranitydyny w postaci chlorowodorku (co odpowiada 84 mg chlorowodorku ranitydyny).
Inne składniki leku to: Rdzeń tabletki: krospowidon, magnezu stearynian, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna.
Otoczka tabletki: hypromeloza (Methocel E 15), lak z żółcienią pomarańczową E 110, tytanu dwutlenek, triacetyna, talk.

Ranitydyna. substancja czynna leku Ranigast MAX, hamuje wydzielanie kwasu solnego w żołdku.

Wskazaniem do stosowania leku jest objawowe leczenie dolegliwosci żołądkowych nie związanych z chorób organicznych przewodu pokarmowego: niestrawność (dyspepsja), zgaga, nadkwaśność, ból w nadbrzuszu. Lek usuwa w krótkim czasie zgagę i niestrawność.

Nie należy stosować leku jeśli kiedykolwiek w przeszłości wystąpiłyreakcje uczuleniowe na ranitydynę lub na inny składnik leku oraz u dzieci poniiej 16 lat.

• Bardzo rzadko: bóle głowy (czasami silne) i zawroty głowy, przemijające zaburzenia dotyczące ruchów mimowolnych, przemijające stany splątania, depresja i omamy (szczególnie u pacjentów ciężko chorych i w podeszłym wieku), zwolnienie akcji serca (bradykardia), blok przedsionkowokomorowy (zaburzenia przewodnictwa bodźców w komórkach mięśnia sercowego), zapalenie naczyń, zwykle przemijające zapalenie wątroby (komórkowe, kanalikowe lub mieszane) przebiegające z żółtaczką lub bez, ostre zapalenie trzustki, biegunka, bóle stawowe i mięśniowe, zwykle przemijająca leukopenia i trombocytopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych i płytek krwi), agranulocytoza (choroba przebiegająca z objawami wysokiej gorączki, bólem gardła, owrzodzeniem w obrębie jamy ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy) lub pancytopenia (niedobór krwinek białych, krwinek czerwonych i płytek krwi), czasami z aplazją lub hipoplazją szpiku (zanik szpiku), ginekomastia (przerost piersi u mężczyzn), przemijająca impotencja, rumień wielopostaciowy, wypadanie włosów, wstrząs anafilaktyczny (jego objawy to:duszność, trudność w nabieraniu powietrza w wyniku obrzęku krtani, trudność w wydechu, świst krtaniowy, świąd skóry i jej zaczerwienienie, ból głowy, uczucie „ucisku”, zawroty, głowy, przyspieszenie lub co rzadziej zwolnienie czynności serca, świąd, pokrzywka o różnym nasileniu, rumień całego ciała, znaczne osłabienie, aż do utraty przytomności włącznie; w ciężkich przypadkach może zagrażać życiu), niewyraźne widzenie (zaburzenia akomodacji).
• Rzadko: wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk okolic twarzy, warg, języka oraz gardła, utrudniający oddychanie, połączony ze świądem, zaczerwienieniem skóry, pokrzywką oraz ciężkim skurczem oskrzeli), gorączka, skurcz oskrzeli, zwiększenie liczby eozynofili (rodzaj krwinek białych), niedociśnienie, ból w klatce piersiowej.

• Pokarm nie ma znaczącego wpływu na wchłanianie ranitydyny, dlatego lek mozna przyjmować niezależnie od posiłków.
• Palenie tytoniu zmniejsza skuteczność ranitydyny.
• Ranitydyna może zmniejszać wchłanianie ketokonazolu (lek przciwgrzybiczy) i innych leków, których wchłanianie zależy od kwaśności soku żołądkowego.
• Sukralfat (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka) w dawkach powyżej 2 g zmniejsza wchłanianie ranitydyny.
• Leki średnio silnie i silnie zobojętniające treść żołądkową podane równocześnie z ranitydyną mogą zmniejszać wchłanianie ranitydyny. Dlatego jeśli wskazane jest stosowanie takich leków to nie należy ich przyjmować w ciągu godziny przed lub po przyjęciu dawki ranitydyny.
• Ranitydyna nie nasila działania leków, takich jak amoksycylina (antybiotyk) i metronidazol (lek przeciwgrzybiczy i przeciwpierwotniakowy), diazepam (lek uspokajający i przeciwlękowy stosowany w leczeniu padaczki), lidokaina (lek znieczulający, stosowany także w leczeniu zaburzeń rytmu serca), fenytoina (lek przeciwpadaczkowy), propranolol (lek stosowany m.in. w leczeniu nadciśnienia i choroby niedokrwiennej serca), teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy
• oskrzelowej) i warfaryna (lek przeciwzakrzepowy).

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 16 lat
W przypadku wystąpienia objawów niestrawności należy zastosować 1 tabletkę powlekaną 75 mg.
Jeśli po przyjęciu preparatu dolegliwości utrzymują się dłużej niż 1 godzinę lub nawracają, można przyjąć następną tabletkę 75 mg.
Nie należy stosować dawki większej niż 150 mg na dobę.
Tabletkę należy połknąć w całości, popijając niewielką ilością wody.
Leku nie należy stosować samodzielnie przez dłużej niż 2 tygodnie. Jeżeli dolegliwości nie ustąpią po 2 tygodniach leczenia, należy bezzwłocznie zasięgnąć porady lekarza.

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy zasięgnąć porady lekarza w przypadkach:

• przebytej choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy.
• zaburzeń czynności wątroby lub nerek,
• porlirii,
• osób w średnim wieku i starszych, u których niestrawność nie występowala wczesniej,
• gdy wraz z niestrawnoscią występuje chudnięcie,
• stosowania niesteroidowych lekow przeciwzapalnych,
• współistniejących chorób leczonych innymi lekami przepisanymi przez lekarza.

Brak informacji dotycyczch przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn w czasie stosowania ranitydyny. Jednakże u niektórych pacjentów obserwowano działania niepożądane: zawroty i bóle głowy lub niewyraźne widzenie.

W wyniku przedawkowania leku Ranigast MAX mogą wystąpić przemijające objawy niepożądane, jakie występują w czasie leczenia ranitydyną.
Niekiedy może wystąpić niedociśnienie i zaburzenia chodu.
W razie zatrucia należy skonsultować się z lekarzem, który podejmie odpowiednie leczenie.

Przed zażyciem leku należy poradzić się lekarza.