(Krętkowica kleszczowa, choroba z Lyme) jest chorobą zakaźną, wielonarządową, wywoływaną przez bakterie (Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii, Borrelia japonica) należące do krętków. Przenoszona jest przez kleszcze na człowieka i niektóre zwierzęta. Rezerwuarem zarazków są ssaki, głównie gryzonie i dziko żyjące jelenie, wilki, sarny. U człowieka nieleczona choroba przebiega w 3 etapach: etap infekcji zlokalizowanej (rumień wędrujący, naciek limfocytarny, objawy grypopodobne), etap infekcji rozproszonej (nawracające dolegliwości stawowe, podrażnienia lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mięśnia sercowego), etap infekcji przewlekłej (niedowłady, porażenia nerwów, zaburzenia psychiczne, zaburzenia pamięci, zanikowe zapalenie skóry, bóle mięśniowo-stawowe, przewlekłe zmęczenie). Leczenie boreliozy w I i II etapie polega na kilkutygodniowej lub nawet kilkumiesięcznej antybiotykoterapii (penicyliny, tetracykliny, cefalosporyny). Boreliozę przewlekłą zwykle leczy się 3-4 tygodnie przy użyciu antybiotyków, często podając kilka leków, a utrzymujące się po tym okresie objawy zwane są zespołem poboreliozowym związanym z istnieniem form przetrwalnikowych bakterii odpowiedzialnych za nawroty choroby po przerwaniu antybiotykoterapii. Ze względu na trudności z jednoznacznym, wczesnym zdiagnozowaniem choroby oraz długą terapią zaleca się unikanie kontaktu z kleszczami przez noszenie ubioru szczelnie okrywającego ciało, unikanie zarośli, stosowanie środków odstraszających kleszcze oraz dokładne sprawdzenie ciała po pobycie w lesie.