12 tabletek powlekanych

325mg+30mg+10mg

1 tabietka powlekana zawiera: substancje czynne: paracetamol 325 mg, chlorowodorek pseudoetedryny 30 mg, bromowodorek dekslrometortanu 10 mg
oraz substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia zielatynizowana, koloidalny dwutlenek krzemu, kwas stearynowy, poliwidon, krospoliwidon.
Skład otoczki. hydroksypropylometyloceluloza, dwutlenek tytanu, glikol polioksyetyienowy, polidekstroza, trójoctan gllcerolu, żółcien pomaranczowa (E110l, Allura red AC (E129).
Sklad tuszu: szelak, ielaza tlenek czarny (E172), alkohol butylowy, alkohol izopropylowy, amonu wodorotlenek, glikol propylenowy.

• przeciwbólowo,
• przeciwgorączkowo,
• przeciwkaszlowo,
• udrażnia przewody nosowe i ujścia zatok obocznych nosa,
• zmniejsza ilość wydzieliny śluzowej oraz przekrwienie i obrzęk śluzówki przewodów nosowych

Doraźne leczenia objawów:

• przeziębienia,
• grypy,
• stanów grypopodobnych,
• zapalenia zatok obocznych nosa,
• gorączka,
• kaszel,
• niedrożność przewodów nosowych i ujścia zatok obocznych nosa

• nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku
• jednoczesne stosowanla innych leków zawierających paracetamol
• stosowanie leków z grupy inhibitorów MAO, a także w okresie do 2 tygodni od zaprzestania ich stosowanla,
• wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej,
• ciężka niewydolność nerek lub wątroby,
• ciężkie nadcisnienie tętnicze
• choroba niedokrwienna serca,
• choroba alkoholowa,
• astma oskrzelowa,
• w okresie karmienia piersią,
• u dzieci wwieku poniżej 6 lat

• uczucie zmęczenia, senność, zawroty głowy, omamy,
• ze strony przewodu pokarmowego: nudności i wymioty oraz objawy uszkodzenia wątroby,
• skórne reakcje alergiczne, zaczerwienlenie skóry, wysypka,
• inne reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy,
• duszność, nadmierne pocenie, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi aż do objawów wstrząsu,
• napad astmy oskrzelowej,
• u osób nadwrażliwych nieznaczne podwyższenie ciśnienia krwi i przyspieszenie akcji serca,
• ze strony układu krwiotwórczego: granulocytopenia, agranulocytoza, trombocytopenia
• ze strony układu moczowego: trudności w oddawaniu moczu lub zatrzymanie moczu, kolka nerkowa, ostra niewydolność nerek, kamica moczowa

Pokarm nie zmienia w sposób istotny wchłaniania leku.

Oddziaływanie leku Gripex z innymi lekami wynika z oddziaływania substancji czynnych wchodzących w skład leku:

• Paracetamol: ze względu na ryzyko przedawkowania, leku nie należy stosować równocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol. Leki przyśpieszające opróżnianie zołądka (np. metoklopramid) przyspieszają wchłanianie paracetamolu, natomiast leki opóźniające jego opróżnianie (np. propantelina), mogą opóźniać wchłanianie paracetamou. Stosowanie paracetamolu jednocześnie z iekami z grupy inhibitorów MAO oraz w ciqgu 2 tygodni po zakończeniu leczenia tymi lekami jest przeciwwskazane, ponieważ może wywołać stan pobudzenia i gorqczkę. Równoczesne stosowanie paracetamolu z zydowudynq (AZT) moze nasiiać toksyczne działanie zydowudyny na szpik kostny. Lek może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych (pochodne kumaryny). Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wqtrobowy tj. niektóre leki nasenne lub leki przeciwpadaczkowe np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, jak również ryfampicyna może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Spożywanie alkoholu podczas leczenia paracelamolem prowadzi do powstawania toksycznego metabolitu wywołujqcego martwicę komórek wątrobowych, co w następstwie może doprowadzić do niewydolności wqtroby.

• Pseudoefedryna stosowanie jednocześnie z albuterolem może nasilać dzlałanie obkurczajqce naczynia krwionośne. Nie stosować jednocześnie z amilryptylinq oraz sympatykomimetykami. Jednocześne stosowanie z innymi sympatykomimetykami tj. leki zmniejszające przekrwienie, hamujące apetyt i leki psychostymulujące podobne do amfetaminy może wywołać podwyższenie ciśnienia krwi. Chlorek amonu wydłuża czas działania pseudoefedryny. Leki zobojętniające (stosowane w leczeniu choroby wrzodowej mogq zwiększać wchłanianie, pseudoefedryny. Leki z grupy inhibitorów MAO powodujq wolnielsze usuwanie pseudoefedryny z organizmu. Pseudoefedryna zmniejsza działanie leków przeciwnadciśnieniowych i moze wpływać na dzialanie glikozydów naparstnlc.  Nie stosować jednocześnie z furazolidyną.

• Dekstrometorfan nie stosować z lekami z grupy inhibitorów MAO.

Darośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: od 1do 2 tabletek, 3-4 razy na dobę.

Ne należy stosować więcej nżz 8 tabletek na dobę.

Dzieci w wieku 6 do 12 lat: 1 tabletka 3-4 razy na dobę.

Nie należy przekraczać dawki 4 tabletek na dobę.

• N-acetylocysteina, metionina (dla paracetamolu)
• nalokson (dla dekstrametorfanu)

Stosowanie leku przez osoby z niewydolnoscią wątroby, nadużywające alkoholu oraz głodzone stwarza ryzyko uszkodzenia wqtroby. Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnoscią nerek, nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami rytmu serca, rozedmą płuc, zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, przerostem gruczołu krokowego, nadczynnoscią tarczycy. cukrzycą oraz u stosujqcych leki przeciwlękowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inne leki sympatykomimetyczne,
tj. zmniejszające przekrwienie, hamujqce apetyt i leki psychostymulujqce podobne do amfetaminy. Leku nie należy stosować w przewleklym kaszlu z odkrztuszaniem wydzieliny. Leku nie należy stosować u pacjentów z niewydolnościq oddechowq, astmą oskrzelową oraz u chorych z ryzykiem wystąpienia niewydolnosci oddechowej. Lek należy stosować ostrożnie u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe. W czasie przyjmowania leku nie wolno spożywać alkoholu. Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 3 dniach należy skontaktować się z lekarzem. Należy skonsultować się z lekarzem nawet, jesli powższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujqcych w przeszłości.

Przyjmujqc lek należy zachować ostrożność w trakcie prowadzenia pojazdów mechanlcznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek zawiera trzy substancje czynne. Objawy przedawkowania mogą wynikać z działania jednej lub wszystkich substancji czynnych.

Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie leku może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy takie jak nudności, wymioty, nadmierną potliwość, senność, ogólne osłabienie, niepokój, drżenie. Może wystąpić oczopląs, podwyższenie ciśnienia tętniczego, drgawki, trudności w oddawaniu moczu oraz duszność. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna sie rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i zółtaczkq.

W razie przedawkowania należy natychmiast wezwać lekarza. Leczenie powinno odbywać się w szpitalu. Polega na przyspieszaniu usuwania składników leku z organizmu i podtrzymywaniu czynności życiowych. W przypadku przedawkowania paracetamolu może być konieczne podanie odtrutki: N-acetylocysteiny i metioniny. Eliminację pseudoefedryny można przyspieszyć stosując diurezę forsowaną lub dializoterapię. W celu odwrócenia toksycznego wptywu dekstrometortanu na ośrodkowy układ nerwowy można zastosować nalokson.

Przed zastosowaniem leku należy poradzić sę lekarza. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść matki przeważa nad potencjalnym zagrożenlem dla płodu.

Stosowanie leku w okresie karrnienia piersiq jest przeciwwskazane.