dawkowanie.pl

Strona główna 28 marca 2024 , imieniny : Anieli i Sykstusa

Zapomniałem(am) login/hasło

Leki refundowane
wykaz z dnia: 2015.02.20
zgodny z publikacją
Ministerstwa Zdrowia
Czy chodziło ci o:


Na topie

Indeks leków

Wskazania

Zobacz także

Calperos 500 200 kapsułek

Calcium carbonicum

Zapytaj o cenę w aptece

0 Opinii

5 star
(0)
4 star
(0)
4 star
(0)
2 star
(0)
1 star
(0)

Średnia opinia klientów

Jeżeli masz pytanie odnośnie tego produktu zapytaj farmaceuty w aptece338413054

Brak opinii

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz dla produktu

Postać

200 kapsułek

Dawka

200mg

Opakowanie handlowe

puszka metalowa

Skład

Jedna kapsułka twarda leku CALPEROS 500 zawiera 500 mg węglanu wapnia, co odpowiada 200 mg jonów wapnia.

Substancje pomocnicze: magnezu stearynian, talk.
Skład kapsułki żelatynowej: tytanu dwutlenek (E 171), indygotyna (E 132), żelatyna.

Działanie

Wapń jest pierwiastkiem biorącym udział w tworzeniu i mineralizacji tkanki kostnej na przestrzeni całego życia człowieka. Warunkuje prawidłowe przewodnictwo nerwowe i kurczliwość mięśni poprzecznie prążkowanych. Utrzymuje równowagę elektrolitową organizmu, wpływa również na sprawność pracy mięśnia sercowego. Uczestniczy w procesie krzepnięcia krwi. Wpływa na aktywność szeregu enzymów, pełni też rolę przekaźnika, dzięki któremu bodźce chemiczne, fizyczne lub hormonalne ulegają przekształceniu w określony efekt biologiczny. Dzięki właściwości zmniejszania przepuszczalności ścian naczyń krwionośnych wapń działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i przeciwalergicznie.
Węglan wapnia zawarty w preparatach CALPEROS pomaga pokryć dzienne zapotrzebowanie na wapń, zmniejsza utratę wapnia z układu kostnego u kobiet w okresie około- i postmenopauzalnym oraz u wszystkich osób w podeszłym wieku. Zapobiega wystąpieniu zmian kostnych w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek. Wpływa łagodząco na odczyny alergiczne na powierzchni skóry i błon śluzowych.

Wskazania
  • stany zwiększonego zapotrzebowania na wapń: okres intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży oraz w przebiegu ciąży i podczas laktacji;
  • nieprawidłowe żywienie produktami ubogimi w wapń;
  • zaburzenia wchłaniania zwrotnego wapnia z kanalików nerkowych;
  • zmniejszone stężenie wapnia we krwi z podwyższonym stężeniem fosforu u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, poddawanych dializom i zapobieganie wzmożonej pobudliwości nerwowo-mięśniowej;
  • profilaktycznie w zapobieganiu i uzupełniająco w kompleksowym leczeniu osteoporozy;
  • stany po długotrwałym unieruchomieniu i okres rekonwalescencji po złamaniach kości;
  • wspomagająco w leczeniu przeziębień i chorób alergicznych.
Przeciwwskazania
  • nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu;
  • zwiększone stężenie wapnia we krwi i nadmierne wydalanie wapnia w moczu, np. w nadczynności tarczycy, przytarczyc, przedawkowaniu witaminy D3, nowotworach
  • odwapniających, takich jak szpiczaki i nowotworach dających przerzuty do kości, w ciężkiej niewydolności nerek nie leczonej dializami;
  • kamica nerkowa;
  • leczenie glikozydami nasercowymi;
  • ciężka hiperkalciuria (mocz z nadmierną ilością wydalanego wapnia).
Działania niepożądane

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Niezbyt często: nadmierne stężenie wapnia we krwi, nadmierne wydalanie wapnia w moczu.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Rzadko: zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, nudności, bóle brzucha, biegunka.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Rzadko: świąd, wysypka, pokrzywka.

Interakcje

Moczopędne leki tiazydowe zwiększają wchłanianie zwrotne wapnia, zmniejszają tym samym ilość jonów wapnia wydzielonych do moczu i stwarzają ryzyko wystąpienia nadmiernego stężenia wapnia we krwi. W przypadkach jednoczesnego stosowania należy kontrolować stężenie wapnia w surowicy krwi.
Podawane jednocześnie kortykosteroidy działające układowo zmniejszają wchłanianie wapnia i może być konieczne zwiększenie jego dawki.
Sole wapnia podawane doustnie zmniejszają wchłanianie, z przewodu pokarmowego, jednocześnie zażytych antybiotyków tetracyklinowych i związków fluoru. Leki te należy podawać w odstępie 2 godzin.
Związki wapnia mogą również powodować zmniejszenie wchłaniania chinolonów, niektórych antybiotyków z grupy cefalosporyn oraz preparatów zawierających żelazo.
Preparaty wapnia mogą nasilać działanie i tym samym, zwiększać toksyczność glikozydów nasercowych. Dlatego podczas jednoczesnego stosowania tych leków należy kontrolować czynność serca (elektrokardiogram) i stężenie wapnia we krwi.
Bisfosfoniany lub fluorek sodu należy podawać przynajmniej 3 godziny przed zażyciem wapnia, ze względu na zmniejszone wchłanianie z przewodu pokarmowego w przypadku jednoczesnego stosowania.
Podczas jednoczesnego stosowania witaminy D lub jej pochodnych w dawkach powyżej 400 j.m./dobę zwiększa się znacząco absorpcja wapnia z przewodu pokarmowego i może wystąpić hiperkalcemia.
Lek osłabia działanie werapamilu i innych leków blokujących kanał wapniowy.
Kwas szczawiowy (zawarty w dużych ilościach w szpinaku i rabarbarze) i kwas fitynowy (zawarty w pełnych ziarnach) mogą zmniejszać wchłanianie wapnia z powodu tworzenia nierozpuszczalnych soli wapnia. Pacjenci nie powinni zażywać preparatów wapnia w ciągu 2 godzin od przyjęcia pokarmów z dużą zawartością kwasu szczawiowego lub fitynowego.

Dawkowanie

Zaleca się stosowanie leku w czasie posiłku.

Dawkowanie dorośli

1 do 2 kapsułek twardych (od 200 mg do 400 mg wapnia zjonizowanego) 2 do 3 razy na dobę;
Nie należy stosować więcej niż 1200 mg jonów wapnia na dobę, czyli nie więcej niż 6 kapsułek twardych leku CALPEROS 500.

Dawkowanie dzieci

Dzieci powyżej 7 roku życia i młodzież: 1 kapsułka twarda leku CALPEROS 500 (200 mg wapnia zjonizowanego) do 3 razy na dobę.

Środki ostrożności

W przypadku przewlekłej niewydolności nerek konieczna jest kontrola stężenia wapnia i fosforu we krwi podczas stosowania leku.
Podczas stosowania dużych dawek, zwłaszcza z jednoczesnym przyjmowaniem preparatów witaminy D, nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia nadmiernego stężenia wapnia we krwi z następowym uszkodzeniem nerek, dlatego u takich pacjentów należy kontrolować stężenie wapnia w surowicy krwi i czynność nerek.
Pacjenci leczeni glikozydami nasercowymi przed zastosowaniem preparatów wapnia powinni poradzić się lekarza, gdyż jednoczesne przyjmowanie obu leków może nasilić działanie glikozydów na serce i spowodować ryzyko zaburzeń rytmu.

Prowadzenie pojazdów

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.

Przedawkowanie

Przedawkowanie leku, zwłaszcza u pacjentów przyjmujących większe niż terapeutyczne dawki witaminy D lub jej pochodnych, może prowadzić do nadmiernego stężenia wapnia we krwi. Mogą wystąpić: jadłowstręt, nadmierne pragnienie, nudności, wymioty, zaparcia, osłabienie siły mięśniowej, zmęczenie, zaburzenia świadomości, wielomocz, bóle kostne, wapnica nerek, kamica nerkowa i w ciężkich przypadkach zaburzenia rytmu serca.
Leczenie przedawkowania: Należy przerwać podawanie wapnia. Nie należy podawać również tiazydowych leków moczopędnych, litu, witaminy A i glikozydów nasercowych. Należy zgłosić się do lekarza. Lekarz przeprowadzi płukanie żołądka, nawodni pacjenta i w zależności od ciężkości przedawkowania, zastosuje monoterapię lub terapię skojarzoną (leki moczopędne pętlowe, bisfosfoniany, kalcytonina, kortykosteroidy). Kontrolowane będzie stężenie elektrolitów we krwi,
czynność nerek i wydalanie moczu, a w ciężkich przypadkach, również czynność serca.

Ciąża i karmienie piersią

W okresie ciąży oraz laktacji wzrasta zapotrzebowanie na wapń. Przy stosowaniu dawek leczniczych nie wykazano ryzyka zagrożenia dla płodu i noworodka.
Przed zastosowaniem kaŜdego leku naleŜy poradzić się lekarza.

Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu

Lek nie jest dostępny w żadnej aptece

Przewiń do góry

Zapamiętane apteki

Zapamiętane leki

pokaż wszystkie