To, że mamy trochę więcej tłuszczu niż powinniśmy nie oznacza, że jesteśmy otyli. Aby odróżnić nadwagę od otyłości opracowano szereg wskaźników. Wskaźnik masy ciała BMI (Body Mass Index):

Obliczany jest według wzoru: masa ciała (kg)/wzrost*wzrost (m)

W zależności od wyniku możemy określić stan naszego odżywienia:

<18,5 niedowaga

18,5 - 24,9 waga prawidłowa

25,0 - 29,99 nadwaga

30,0 - 34,99 otyłość I stopnia

35,00 - 39,99 otyłość II stopnia

>40 - otyłość III stopnia

40 - otyłość III stopnia

Im wyższy wskaźnik BMI, tym wyższe ryzyko wystąpienia zawału serca, udaru mózgu czy cukrzycy.

Wskaźnik stosunku talii do bioder WHR (waist to hip circumference ratio):

Obliczany jest według wzoru: obwód talii (cm)/obwód bioder (cm) Niniejszy wskaźnik pozwala ocenić rozmieszczenie tkanki tłuszczowej w organizmie czyli typ otyłości. Otyłość brzuszną tzw. wisceralną rozpoznaje się kiedy wskaźnik WHR przekracza 0,85 u kobiet i 1,0 u mężczyzn. Niższy wskaźnik WHR świadczy o wystąpieniu otyłości pośladkowo- udowej tzw. gynoidalnej.

Obwód talii:

Służy do zdiagnozowania otyłości brzusznej. Jeżeli obwód talii u kobiet przekracza 88 cm a u mężczyzn 102 cm wtedy mamy z nią do czynienia. Jest to najbardziej niebezpieczny typ otyłości. Tłuszcz zgromadzony w obrębie brzucha zwiększa zagrożenie chorobami metabolicznymi, otacza on bowiem narządy wewnętrzne i wywiera na nie spory nacisk, zaburzając w ten sposób ich funkcjonowanie.

Stosując wyżej opisane wskaźniki możemy sami w zaciszu domowym ocenić stan naszego odżywienia. Należy jednak pamiętać, że nie są to metody precyzyjne. W celu dokładniejszego oznaczenia ilości tkanki tłuszczowej należy wykonać badania specjalistyczne, takie jak np. tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.

Autor: Katarzyna Sawczyk