W cukrzycy typu 2 początkowo stosuje się leki obniżające oporność na insulinę, poprawiające jej działanie oraz nasilające wydzielanie insuliny z trzustki. Obecnie, według najnowszych wytycznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, po rozpoznaniu cukrzycy typu 2  stosuje się w pierwszej kolejności preparat zawierający metforminę (Siofor, Metformax, Glucophage, Formetic). Jest to lek szczególnie polecany osobom z nadwagą oraz z insulinoopornością. Nie tylko zmniejsza on oporność organizmu na działanie insuliny, ale wzmagając spalanie glukozy -  redukuje również masę ciała. 

Gdy po kilku miesiącach leczenia metforminą wyrównanie glikemii nie zostało osiągnięte, poleca się dołączenie do metforminy  innego leku. Najczęściej jest to preparat zawierający pochodną sulfonylomocznika, np. gliklazydu (Gliklada) lub glimepirydu (Glibetic, Gliumehexal). Związki te zwiększają wydzielanie insuliny w komórkach trzustki. 

Dobre rezultaty przynosi również połączenie metforminy z akarbozą (Glucobay) - związkiem, który hamuje wchłanianie glukozy z jelit, przez co jej poziom w krwioobiegu ulega zmniejszeniu. 

Nowe światło na terapię cukrzycy typu 2 rzuca wprowadzenie na rynek leków o innowacyjnym działaniu. Są to tzw. inkretyniny, które zwiększają wydzielanie insuliny, ale tylko po posiłku. Dzięki temu niebezpieczny skutek uboczny pozostałych leków - nadmierny spadek poziomu glukozy we krwi (hipoglikemia), został tutaj praktycznie wyeliminowany. Niestety, wadą tych preparatów jest bardzo wysoka cena. 

W późniejszym etapie cukrzycy typu 2 dochodzi do niedoboru insuliny i nieskuteczności leków doustnych. Wówczas konieczna staje się insulinoterapia. Natomiast w początkowym okresie choroby insulinę  zaleca się  tylko wtedy, gdy  rozpoznanie  nastąpiło późno, przy wysokich wartościach poziomu cukru, z nasilonymi  objawami klinicznymi. Na ogół leczenie insuliną w takich wypadkach jest krótkotrwałe i  już po kilku dniach pobytu w szpitalu można włączyć doustne leki przeciwcukrzycowe. 

W trakcie leczenia cukrzycy typu 2 mogą się zdarzyć takie sytuacje, kiedy stosowanie leków doustnych jest przeciwskazane. Wówczas należy wdrożyć tymczasową insulinoterapię. Są to:

• zabieg/operacja np. udrażnianie tętnic sercowych (koronarografia z angioplastyką)
• ciężka infekcja np.: ciężkie zapalenie płuc, które jest przyczyną wysokich wartości glikemii
• stosowanie leków, takich jak sterydy
• ciąża

W ostatnich latach zwraca się również szczególną uwagę na kompleksowe leczenie cukrzycy, gdzie obok terapii hipoglikemizującej, stosuje się również odpowiednie leczenie nadciśnienia tętniczego, zaburzeń gospodarki lipidowej oraz powikłań towarzyszących cukrzycy, takich jak neuropatie lub stopa cukrzycowa.

Autor. mgra farm. Aleksandra Rak