Etanol, czyli inaczej alkohol etylowy zawarty jest w różnych stężeniach w każdym napoju wyskokowym. Niezależnie czy pijemy piwo, wino, czy wódkę,  alkohol etylowy bardzo szybko się wchłania do krwioobiegu. Część ulega absorbcji już w jamie ustnej, reszta przenika przez śluzówkę żołądka w ciągu 30 minut. We krwi można wykryć go już po 5 minutach od wypicia, natomiast maksymalne stężenie w krwiobiegu osiąga po 3 godzinach. Tylko kilka procent etanolu jest wydalanych z moczem lub poprzez drogi oddechowe – resztę organizm ludzki metabolizuje głównie w wątrobie. Tam alkohol etylowy przekształca się w aldehyd octowy z udziałem enzymu dehydrogenazy alkoholowej, a następnie w kwas octowy dzięki dehydrogenazie acetaldehydowej.   Kwas octowy włączany jest następnie w jeden z podstawowych szlaków metabolicznych ustroju - cykl Krebsa. 

To właśnie stężenie dehydrogenazy alkoholowej w organizmie ma decydujący wpływ na indywidualną odporność na zamroczenie alkoholowe. Osoby z dużą ilością tego enzymu mogą wypić więcej alkoholu i wciąż zachowywać umiarkowaną trzeźwość umysłu. Niestety, produkt powstający w wyniku działania tego enzymu - aldehyd octowy -  jest około 30 razy bardziej toksyczny dla organizmu ludzkiego niż sam etanol, dlatego osoby cieszące się "mocną głową", płacą za tę cechę silniejszym kacem, większą tendencją do zapadania na alkoholizm i marskość wątroby.

Dehydrogenaza alkoholowa występuje w organizmie człowieka w licznych narządach, w tym w śluzówce żołądka.  Co ciekawe, kobiety posiadają znacznie mniejsze ilości tego enzymu od mężczyzn, stąd wynika ich większa wrażliwość na działanie etanolu. Enzym ten z kolei u rasy azjatyckiej posiada nieco odmienną budowę chemiczną, co również skutkuje zwiększoną podatnością na zatrucia alkoholowe Azjatów. 

Leki popularnie stosowane w leczeniu przeziębienia - aspiryna, bądź nadkwasoty - ranitydyna (Ranigast) hamują aktywność dehydrogenazy alkoholowej w żołądku, co powoduje nadmiernie szybki i wysoki wzrost stężenia alkoholu we krwi. Wówczas to mogą pojawić się zaburzenia koordynacji ruchowej, senność, wymioty, a nawet utrata przytomności. Również często stosowane chemioterapeutyki i antybiotyki, takie jak metronidazol, nitrofurantoina, cefalosporyny, blokują metabolizm aldehydu octowego, przez co powodują jego kumulację w ustroju i potęgują przykre dolegliwości zatrucia alkoholowego. Łączenie alkoholu z szeroką grupą leków przeciwpadaczkowych, nasennych, przeciwdepresyjnych i uspokajających skutkować może bardzo niebezpiecznymi dla zdrowia efektami: sennością, niezbornością, utratą przytomności, a nawet może doprowadzić do zgonu! Niezależnie od wszystkiego należałoby pozostać wiernym zasadzie, że w trakcie stosowania jakichkolwiek leków spożywanie alkoholu jest potencjalnie niebezpieczne i może na trwałe uszkodzić zdrowie.

Autor: mgr farm. Aleksandra Rak